Othomannus (Otto-), -i, m. – 1) Osman, Eigenname des Sultans: PICCOLOMINI carm 3,2,75 tum primus avorum Ottomannus egens latebris emersit ab imis. CRINITVS disc 18,9 viri aliquot magno animo et egregia prudentia, cuiusmodi habiti sunt Alphonsus rex Neapolitanus, ... Othomanus Turcarum princeps, et Cosmas Medices. BACON serm fid 53,2 Primo loco statuendi conditores imperiorum, quales fuerunt Romulus, Cyrus, Iulius Caesar, Ottomannus, Ismael. – 2) Türke: FACIVS vir ill p.64 nunc, dum haec proderem, Maomettum Ottomanum ab Albae graecae, quam vulgo Belgradum vocant, obsidione depulit. HVTTEN carm p.138 Imperet in populis Asiae Phrygias que per urbes | Horrida terribilis sceptra Othomanus agens. BALDE poem II p.160 Selymus Ottomannus mortuo Baiazethi poenas dedit, in eodem Pago, ferro trucidatus, quo patrem veneno sustulerat. BACON Henr VII 4,21 antequam ... tyrannidem Ottomannorum debellaverit.