connaturo, -are, -atum
eine ähnliche Natur annehmen, wesensverwandt werden: PETRARCA sen 12,1,19 Proinde, si Deus me restaurare dignabitur, solitum et connaturatum iam michi ieiunium non omittam. CVSA idiota p.20 Cum enim ipsa sit vita spiritualis intellectus, qui in se habet quandam connaturatam praegustationem. AGRIPPA occ 1,58 quoniam, ut aiunt, omnia similia similibus applicata similium naturarum efficiuntur et omne patiens, et actum alicuius agentis in se recipiens, etiam agentis illius natura induitur atque connaturatur.
Lexicographica: TLL (2x)
|