secundarius, -a, -um
1) zweitrangig, untergeordnet: MORAVVS-A Vadian ded 13 p.74 (v. concertatio) (cf. Bonorand). 2) secundus, der zweite: VESPVCCI quat nav p.352 Quantum ad secundariae navigationis cursum et ea quae in illa memoratu digna conspexi dicetur in sequentibus.
subst., secundarius, -ii, m., Schüler der zweiten (unteren) Gruppe einer Klasse: ORDINATIO schol Laubach p.119 W. secundarii huius classis continuant tertiam declinationem. Lexicographica: GEORGES*
Vgl.: primarius.
|