inmusicus, -a, -um
unmusikalisch: BARBARO-H min. Gilbertus princ V p.1270A cum musicus uir quasi occidere siue corrumpi dicitur, et immusicus quasi oriri siue gigni (sim. LIBER sex princ). ZABERN monoch p.248 qui vero talium probandorum a sono tactarum clavium saepe discordaverit ... quasi non intelligens se discordare, hunc quasi naturalem inmusicum vel paene talem nemo docere praesumat. BONAMICVS-C praef Vanneus recan fol.2r (1533) quod aurum argentumque naturae nostrae ... magi s consentaneum sit ob quandam scilicet musicae proportionem ad naturam humanam, et e contra inmusicum ferrum et imperfecta alia ideo uilius aestimata. == praef Vanneus recan fol.3r (1533) (v. octimestris).
Lexicographica: TLL imm- (1x, TERT.)
|