ratitudo, -inis,,f.
richtiger Zustand o. Beschaffenheit, Einrichtung, Gültigkeit: FILELFO-F exil 2,131 verum est quod iam attigit entis ratitudinem et perfectionem substantialem atque specificam. == disc 1 p.241 R. Verum autem id, quod per entis formam veritatem ratitudinemque acquisierit, quod ipsum tamen in virtute et operatione nonnunquam est imperfectum. PICO-G thes al 5,11 ratitudo formaliter cuiuslibet creati est respectus. AMES Bellarm enerv III p.259 Fidem autem Christianam tollere ratitudinem legitimi alicuius contractus antecedentis, si quis diceret, habendus esset saltem pro religionis Christi praevaricatore.
Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM
|