temporalis, -e
1) ab ecclesia separatus, weltlich: VALLA-L don 1,1 qui summus pontifex non temporali solum armatus est gladio regum ac principum more, sed ecclesiastico quoque. 2) ad mundum pertinens, irdisch: PETRARCA sin 4 p.562 orbis uniuersus, cui a poeta "magni corporis'' nomen ascribitur, uno temporali capite debet esse contentus. PICCOLOMINI ep 151 I-1 p.351 (1444) (v. mundialis).
Lexicographica: GEORGES temporalis 0
Vgl.: mundialis
|