nominatim, adv.
imprimis, besonders: PETRARCA fam 16,2,3 illi certatim materiam aggressi de te magnificos rumores retulerunt, nominatim unum: cum ... hortaretur fugam, te respondisse eqs. SCHOPPE phil p.162 quin religio societatis Iesu multum ecclesiae profuerit ... et nominatim homines produxerit Romani ... pontificis studiosissimos.
Lexicographica: GEORGES nominatim 0
|