insolesco, ere
unverschämt o. überheblich werden o. sein: BRANCATVS or Ferd 38 p.90 quod successum illum ... , qui ... summa victoriarum tuarum fuit apud Troiam oppidum Apuliae, adeo moderate tuleris, ut nihil unquam melius fecisse dicaris, quandoquidem non Victoria elatus insoluisti, non data occasione seviisti. POLIZIANO Pact p.11 coeperat ... secundis rebus insolescere. PONTANO princ 19 cohibendus est animus ne efferatur, ne insolescat.
Lexicographica: TLL (perf. selten)
|