confutatorius, -a, -um
widerlegend: CLICHTOVE ven sanct fol.49r (1523) testimonio beati Hieronymi: qui in epistola ad Riparium, confutatoria impietatis insani Vigilantii ait ... . LVTHER op 25 p.283 (1532) 'Ego sum, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter me.' Est textus non solum didacticus sed et confutatorius. CALOV syst I p.421 (1655) Quanquam verò admittamus, adhiberi posse consensum Patrum ceu testimonium, et ut argumentum quoddam secundarium, sive confirmatorium, sive confutatorium.
Lexicographica: TLL 0
|