confutatorius
confutatorius, -a, -um – widerlegend: CLICHTOVE ven sanct fol.49r (1523) testimonio beati Hieronymi: qui in epistola ad Riparium, confutatoria impietatis insani Vigilantii ait ... . LVTHER op 25 p.283 (1532) 'Ego sum, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter me.' Est textus non solum didacticus sed et confutatorius. CALOV syst I p.421 (1655) Quanquam verò admittamus, adhiberi posse consensum Patrum ceu testimonium, et ut argumentum quoddam secundarium, sive confirmatorium, sive confutatorium.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, confutatorius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 13.11.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.