perdibilis, -e – das zum Untergang führen o. untergehen kann: CVSA serm 221 (1456) Nam ad aliud quam ad Deum hypocrita dirigit cor suum et desiderium, et omne aliud a Deo ex nihilo et ideo corruptibile est per aeruginem vel tineam aut perdibile per furtum sive oblivionem. FICINO theol Plat 12,4 (1482) Quare mens quae menti iungitur primae, sicut in ea coniunctione nihil reservat dementiae, sic mortale nihil admittit aut perdibile aut dissolubile morbove subiectum. MORLINI fab 5 p.172 Amare enim perdibile, nil est finaliter aliud quam dolere. GREBEL-K Vadian ep 290 (1521) Purgarem tibi rationibus facta mea, nisi per nuncii abitum celeratiorem, quam velim, nisique per literarum perdibilium, ut ita dicam, fidem prohiberer.