conuersator, -oris, m.
Gefährte, Gesprächsteilnehmer: LVTHER op 5 p.399 (1519) haec nimirum est Chrestotes illa a Paulo Gal. v. commendata, quam benignitatem seu suavitatem conversationis vocant (dazu LVTHER op III fol.255v in mg. Suavitas conversatorum à Paulo commendata). MORHOF polyh p.165 qvorum discrepantiam observare eruditus conversator debet.
Lexicographica: TLL (1x, GLOSS.);
ma.
|