serenificus, -a, -um
aufhellend: CAMERARIVS-J mai. ecl p.29 (1568) Sive dies alios tempestas fingere caelo, | Atque serenificum parat infuscare retusa | Luce diem, et gelidos demittere nubibus imbres.
lex.: TEXTOR-I epithet p.74 Sudificus id est, serenificus, et nubes discutiens. Lexicographica: GEORGES
|