lucrificio, -ere – 1) jemanden gewinnen: MVLICH-GR ep Wittenb 106 (1531) ob uerae religionis Antistitem, in hoc uno incumbentem vt nos Christo lucrificiat. DRIEDO eccl dogm p.213 (1533) Si autem volens ad lucrificiendum Christo animas, et non propter sustentandum vitam corporalem evangelizo, mercedem habeo. LIBER ordin Wittenb II 1238 (1572) Deus me regat suo sancto spiritu ut in hac functione fidelis reperiar et multos filio Dei lucrificiam. WENDELIN theol p.890 (1634) Ut Christo eum lucrificiamus. – 2) sich bereichern, Gewinn machen: VIRGILIO-Pol perf p.49 (1545) bonae istorum hominum parti maxime cordi est ventris atque gutturis cura, qui tantum totam hebdomadam ex suo artificio lucrificiunt.