perclamo, -are, -aui, -atum
laut rufen: ATVMANVS Plutarch ira 12 p.121 panes non erant, cum neglexerint emere pueri, super quo, quis nostrum utique non disiunxisset parietes perclamans? (gr. κεκραγώς; SALVTATI rem irae p.162 clamoribus). MAFFEI-T Traversari ep 25,23 quae si a praedicatore tollantur, ut frustra perclamet opus est.
Lexicographica: TLL (1x, PLAVT.)
|