procursor, -oris, m.
der vorausgeht, Vorläufer, Bote: LAPO Xenophon hipp 1,25 p.115 si procursores et emissarios quam ornatissimis armis instruxeris (gr. προδρόμους). SIRMIENSIS perd p.153 dicebat procursori suo, quod caput ipsius in dolore maximo cum dente morbo jaceret die noctuque. CASTELLINI glor p.475 (tit De Laudibus S. Io. Baptistae) Compendium cunctarum laudum ipsius S. Procursoris.
Lexicographica: TLL (2x, VET. LAT., 'de diebus', 'de Christo')
|