clamitatio
clamitatio, -onis, f. – Schreien: TIZIO-S hist Sen IV 12 p.410 In quo sane conflictu tantus clamor exortus est, ut per obscuram noctem hostis ab hoste non discerneretur, nec perciperetur certa clamitatio. LINDANVS virg vot p.70 quos perniciosè verbis fucatis fascinare, fallaciis dementare, et ad rapinas sacrilegas furiosis vestris clamitationibus inflammare non desinitis.
Lexicographica: TLL (1x, PLAVT.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, clamitatio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 07.03.13

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.