philelcus, -i, m.
der Wunden o. Geschwüre liebt (polemisch für Philelphus): DECEMBRIO-PC ep ed. Rosmini III p.157 Sed hic irridet vir indoctus, fateor venim, dum ridet tendit rictus atque ora Philelcus, et fremit. REVCHLIN def c Colon sig.C1v Cyprianus martyr ab adversariis coprianus id est stercorarius ignominiose dictus est, et nostra aetate Philelphus philelcus.
Lexicographica: TLL 0
|