blanditorius, -a, -um
schmeichelnd: BENVENVTO comm Dante par 16,28-30 Unde dicit: "Vid'io quella luce", idest, lucidam animam Cacciaguidae, "risplendere ai miei blandimenti" idest, verbis meis blanditoriis. PEROTTI comm Mart fol.31v Deridet Afram uetulam quae blanditoriis uerbis omnes uocabat mamas et tatas. PONTANO am coniug 2,10 (tit) naenia tertia blanditoria et iocosa.
Lexicographica: TLL (1x, FVLG.)
|