blanditorius
blanditorius, -a, -um – schmeichelnd: BENVENVTO comm Dante par 16,28-30 Unde dicit: "Vid'io quella luce", idest, lucidam animam Cacciaguidae, "risplendere ai miei blandimenti" idest, verbis meis blanditoriis. PEROTTI comm Mart fol.31v Deridet Afram uetulam quae blanditoriis uerbis omnes uocabat mamas et tatas. PONTANO am coniug 2,10 (tit) naenia tertia blanditoria et iocosa.
Lexicographica: TLL (1x, FVLG.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, blanditorius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 30.04.12

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.