iactatrix, -icis, f. – die prahlt: PETRARCA rem fort 1,10,12 Non solet virtus esse iactatrix aut miratrix sui, sed imitatrix alieni (zitiert von SANCTIVS DE AREVALO spec p.876). SALVTATI ep 12,4 (1401) septem sapientibus iactatrix rerum suarum Grecia gloriatur. MVSCVLVS in Is p.232 Quòd tandiu superbiam Assyriacam, impiam illam et iactatricem divina patientia tolerat. SALMERO comm I p.505 gens belli studiis et prudentiae ac sapientiae iactatrix, ut ait propheta Baruch. BARTH solil p.813 minimae iactatrix maxima Laudis.