celeriuscule, adv. – etwas schneller: PETRARCA ot rel 2 p.804 Augustinum sequor tamen, primum lente, solis ad id reliquiis temporum deputatis, deinde celeriuscule, postremo celeriter, siquo modo possem. BARTOLOMEVS GENVENSIS Guarino ep 252 (1424) ut alio parato, ni ipse prius ad te venio, eum quinternionem alicui huc eunti ad me des quam celeriuscule possis. DECEMBRIO-A pol 3,27,88 Quod volumus strenue ostendere factum, celeriuscule dicemus, ut sciamus vocem quoque gestis accomodandam. GEBRELIVS ep clar sig.h1v ut ad nos advoles celeriuscule.