laetabunde, adv. – froh: COLET in Dionysium p.256 boni, qui sanctam hic vitam in Christo egerint, libenter et letabunde moriuntur.
– lex.: PEROTTI ccopiae 6,269 A laeto laetabundus deducitur, et laetor, et laete aduerbium, et laetabunde. == ccopiae 27,60 Item a lato laxum, de quo eius que deriuatiuis superius diximus et laetus, laetor, laetitia, laetabundus, laetamen, laete, laetabunde, laetitudo, laeto, laetifico, de quibus supra diximus.