officinarius 2
2. officinarius, -i, m. – 1) Konditor: TEXTOR-I offic I p.162 Placentarii, qui placentas et cibos dulciarios conficiunt. vocantur etiam Officinarii. – 2) (allg.) der in einer officina arbeitet, Handwerker: BVDAEVS transit p.142C (1535) quod non minus plebeijs et officinarijs quam equitibus et palatinis licet.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, officinarius 2, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 15.04.07 15.04.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.