sortiso 1
1. sortiso, -are, -aui, -atum – einen improvisierten mehrstimmigen Gesang singen: SCHANPPECHER op aur 4,1 Est enim sortisare, ut summatim dicamus, cantum nonnullum diversis melodiis improvise ordinare. WOLLICK ench 6,1 Unde sortisare est quemlibet cantum variis, cum concordia, modulationibus repente ordinare. ORNITHOPARCHVS microl 1 Unde sortisare, est planum cantum, certis consonantijs, et improuiso ordinare. KILIAAN etym p.700 contrepoint singhen. Planum cantum certis consonantiis ex improuiso ordinare. vulgò sortisare. NVCIVS mus poet p.209 qui per totam cantionem se sortisaturos, hoc est plano cantui concordantes voces, salvis consonantiarum legibus, adiecturos autumant.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, sortiso 1, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 10.04.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.