inhabitatrix, -icis, f.
Bewohnerin: BVLLINGER in Luc p.118 Notissimum autem est, filias Hierusalem appellari Hierosolymitanas virgines, et mulieres urbis cives et inhabitatrices. MVSCVLVS in Col p.155 Divinitas habitat in homine Christo: inde tamen non consequitur, ubique esse hominem Christum corporaliter, sicut ubique inhabitatrix illius est divinitas. DRVRY reparatus 1,2 Incolae | Tenebrarum et atri turba inhabitatrix poli! QVENSTEDT theol III p.360 Rectissimè ergò per τὸ πνεῦμα h. l. intelligitur Deitas inhabitatrix seu vis et potentia divina vivificatrix.
Lexicographica: TLL 0, FORCELLINI (ISID.)
|