dissuefactio, -onis, f.
Entwöhnung: exempla desunt.
lex.: PEROTTI ccopiae 18,6 A quo dissuesco, hoc est dissoluo me a more et consuetudine pristina, quod et dissuefacio dicitur. Vnde dissuetus et dissuefactus et dissuetudo et dissuefactio. Lexicographica: TLL 0
Vgl.: cf. {017099.}desuefactio.
|