gratialis, -e – 1) angenehm: 428 Sydera cogis. ... Frigus et nobis gratiale vertis. – 2) gnadenhalber, durch Gnade: LASCO-I mai. benef p.479 in qua schola modo residet quidam Albertus Golovicz, presbyter gratialis ex concessione plebani, ex eo respectu, quod in eadem area diu deserta de novo domos reaedificavit, ad vitam. LVTHER op 40,2 p.240 Ille mons est Sanctus sanctitate legali et gratiali.
– subst. gratiale, -is, n., etwas das durch Gnade verliehen wird: COCCEIVS-H iur p.282 Caetera ergo, quae non sunt excepta, etiam Reservata Regis et Gratialia, expedire Vicarii possunt, modo alienationem non contineant.