glorificatorius, -a, -um
Ruhm verleihend: CALOV syst XII p.363 Num autem dicturi sumus, gratiam Christi iustificatoriam, et quae isti eadem est, glorificatoriam, vel σωτήριον, pertinere tantùm ad hanc vitam.
Lexicographica: TLL (1x, EVSTATH.);
LATHAM
|