omnibonificus, -a, -um – all-wohltuend: LEFEVRE in ep Paul fol.lxjr Bonitas domini est, ... , quod nobis facit. non est nostrum meritum, non domini debitum, sed superexuberantis bonitatis eius donum, et solum donum, et benedicta sit semper illa omni cogitatu inaccessa supereminens bonitas quae tanta est, ut nihil debere possit, sed solum dare; quid enim omnibonificum et omnibeneficum debere potest, et cui omnia debent?