inauctoro, -are
1) eingliedern: GADOLO-B vita Romualdi p.255 adeo ut putaretur totum mundum ad heremum velle convertere suoque ordini omnem populi multitudinem inautorare. BONFINI dec 4,3,126 e Roxanis et Tartaris ingentem multitudinem inauctoravit. ERASMVS antibarb p.79 Et quis non uideat, quantum sit sacrilegium, hominem, qui iam christianae militiae nomen semel dederit, semel Christo imperatori sit et initiatus et inautoratus, ad hostes daemones transfugere. CASSANDER op p.1252 adolescentiam sacratissimae huic literarum militiae inautoratam. 2) beauftragen: ZWINGLI op II fol.39r (1527) Catabaptistae sumunt sibi omnes praedicandi officium, atque de aliis qui legitime à Christianis ecclesiis inautorati sunt, scissitantur, Quis te elegit?
Lexicographica: TLL 0
|