inauctoro
inauctoro, -are – 1) eingliedern: GADOLO-B vita Romualdi p.255 adeo ut putaretur totum mundum ad heremum velle convertere suoque ordini omnem populi multitudinem inautorare. BONFINI dec 4,3,126 e Roxanis et Tartaris ingentem multitudinem inauctoravit. ERASMVS antibarb p.79 Et quis non uideat, quantum sit sacrilegium, hominem, qui iam christianae militiae nomen semel dederit, semel Christo imperatori sit et initiatus et inautoratus, ad hostes daemones transfugere. CASSANDER op p.1252 adolescentiam sacratissimae huic literarum militiae inautoratam. – 2) beauftragen: ZWINGLI op II fol.39r (1527) Catabaptistae sumunt sibi omnes praedicandi officium, atque de aliis qui legitime à Christianis ecclesiis inautorati sunt, scissitantur, Quis te elegit?

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, inauctoro, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.02.10

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.