fricator, -oris, m. – der abreibt, massiert: PICCOLOMINI pentalogus p.58 Ingreditur pincerna, cocus, auceps, villicus, etyops, fricator equorum, canum altor. Solus poeta et tuus, ut dicis, secretarius in limine exclusus manet vel tedio affectus recedit. MAXIMVS-Pacificus hecat II 6,4,33 Hinc pistor tonsorque abeat mulaeque fricator | Et qui uendebant falsa garumque putre. XYLANDER Plut Alex 40,1 fricatores atque cubicularios secum ducerent, placide suos et philosophice reprehendit. REINESIVS ep Noric p.536 (1644) Etiam inter balnearum servos erant unctores, fricatores seu τριβεῖς et alipilarii seu suppilones, ut alii nominant.