assumptitius, -a, -um – angenommen, dazugenommen: ERASMVS explan symb p.80 Spiritus sic assumpsit corpus, quemadmodum angeli frequenter apparent in specie hominis. Ea corpora sunt assumptitia, non naturalia. == eccles p.437 Mentes sunt incorporeae, quae si quando apparent, assumptitiam speciem exhibent oculis. ESTIVS annot p.562 cur Maria Ioanni assumptitio filio commendaretur. SALMASIVS ep I p.132 (1634?) Νισὶ igitur sunt assumptiones, vel assumptitii dies.