recognitorius, -a, -um – erforschend, erkennend: VOGEL-M Witte phil II p.269 (1657) Pertinet huc fasciculus vel praecipue notandus, quo Aristotelis Analysin non nisi recognitoriam, ut appellabat, fuisse, liquidis argumentis ostendit, falli omnes qui Inventivam seu Heureticam existimarunt. == Witte phil II p.272 Syllogismum solum non instituendae Analysi recognitoriae, non controversiis finiendis sufficere, advocandas esse alias dianoeas aeque experientiae internae, ac syllogismus est, superstructas.