inmurmuro, -are
hinein murmeln: SILVESTRI ep 10,10 "Vsquam spero boni? me, me uicinia solam | Increpat ignauam," lacrimisque inmurmurat ortis. GVARINO ep p.225 M. primum quidem non introrsum aut sub lingua legentem inmurmurare, sed clariore voce pronuntiare iubebat. PICCOLOMINI am p.120 Quando tremulam linguam ori meo inmurmurantem denuo sentiam? ALBERTI Momus 2,121 Ab se discedentem dea intuens, secum ipsa inmurmurans inquit: "Vale, Mome!" BVLLINGER conf Helv post 14,9 quod in aurem alieni aut super caput alienius singulariter inmurmuratur.
Lexicographica: TLL 0;
ma.
|