tubator
tubator, -oris, m. – 1) Trompeter: SERRAVALLE comm Dante inf 3,76-78 Et similiter fecit Eneas, qui etiam occidit ibi et sacrificavit Misenum tubatorem pro sacro. SALVTATI lab Herc 4 tract 2,10,2 non incongrue finxit ipsum Virgilius utpote tubicinam Eoli filium, qui ventorum flatibus moderetur, sicut et ille spiritui quem tube cannula tubator emittat. – 2) Herold, Stadtrufer, Stadtdiener: LEX sumpt Vmbriae p.391 (1426) ubi solitum est consilia communis et populi dicte civitatis congregare, ad sonum maioris campane communis Fulginei et requisitionem et vocem tubatoris et bampnitoris communis predicti. LEX sumpt Emiliae p.607 (1444) quod superinde fiat publicus proclama per tubatores publicos comunis Regii. STATVTA Ameliae 1560 6,14 Banditor quilibet Communis Amelie qui sint duo teneantur ad suum officium spectantia facere bona fide ... Addentes quod dictj tubatores pro futuro tempore non graventur nec gravari possint pro aliquibus oneribus personalibus.
Lexicographica: GEORGES*

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, tubator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 21.10.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.