c(a)eromantia, -ae, f.
– Wahrsagung aus Wachs: PICTORIVS mag 12 Caeromantia ex Thurcia emersisse constat, rem ualde superstitiosam.
– gr.: DELRIO mag II p.236 Nona est κηρομάντεια, qua vtuntur hodie quoque Turcae; cum ceram liquant et aquae guttatim instillant, et figuras inde ortas obseruant. Alsaticae vetulae aliud genus commentae. cum aliquis aegrotat tot cereos aequalis ponderis incendunt, quot Sanctos morbi immisores autumant; et cuique cero suum sanctum appropiant; cuius cereus primus consumtus fuerit, eum morbi pronunciant autorem, laesoremque. EPISCOPIVS op p.139 κηρομαντείαν, quae ex cera liquata fit
– gr.: DELRIO mag II p.236 Nona est κηρομάντεια, qua vtuntur hodie quoque Turcae; cum ceram liquant et aquae guttatim instillant, et figuras inde ortas obseruant. Alsaticae vetulae aliud genus commentae. cum aliquis aegrotat tot cereos aequalis ponderis incendunt, quot Sanctos morbi immisores autumant; et cuique cero suum sanctum appropiant; cuius cereus primus consumtus fuerit, eum morbi pronunciant autorem, laesoremque. EPISCOPIVS op p.139 κηρομαντείαν, quae ex cera liquata fit
Lexicographica: TLL 0, LSJ 0