affectanter, adv. – 1) innig, herzlich: BOCCACCIO ep 4 (1339) quem librum ut michi prestes affectanter exposco. BLOMEVENNA enchir fol.lxxxixv Quem ita affectanter desideres quasi tota salus tua ex illo de pendeat. WIMPFELING ep 19 (1489) Quare gratias vestrae ago humanitati, cuius ope auxilio pariterque consilio praesens opusculum affectanter aggressus feliciter consummavi. – 2) hinsichtlich des Affekts: NAVSEA hom evang fol.xlvir quod nobis in exemplo Christus ob carnis fragilitatem ut homo videtur recusare passionem, secundum vero adfectum divinum adfectanter eam subiit.