reprobator, -oris, m.
der verurteilt: MVSCVLVS in gen p.127 Deo tantùm succensuit, tamquam sacrificii sui reprobatori, et Habelis victimam praeferenti. ESTIVS annot p.423 Quod scilicet non sum adversarius vel reprobator legis Moysi.
Lexicographica: GEORGES (GLOSS.)
|