occultatrix, -icis, f.
die verbirgt: GIOVIO op IX p.196 Ea gloria hominum recordatione transmissa est multorum viciorum occultatrix egregia, quae bonae famae ianuam alacriter pandit. CASELIVS-I opera I p.183 sunt enim quaedam naturae simulatrices probitatis et malitiae occultatrices mirificae, quae tandem tamen se malo sodalium, quibus noxiae fuerint, produnt. MATTHIAE theat p.464 Natura Tiberii fuit saeva, impura, et tamen hypocritica, ironica, et saevitiae occultatrix. MENDESIVS Aeth II p.335 haereticorum fautrices et occultatrices.
Lexicographica: TLL 0
|