necrobius
necrobius, -a, -um
der im Leben tot ist: BVDAEVS adv p.259 necrobii homines semianimis uitae, ut monachi, mundo mortui.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
necrobius,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,