apirocalia
apirocalia, -ae, f. – Unkenntnis des Schönen, Passenden: MERVLA in Politianum 3 p.160 Libens et volens atque sibi plaudens in apirocaliam incurrit. BARBARO-H min. ep 155 (II 78) (1492) Alioquin apirocaliae et veteris proverbii reus fuero, si serio et non aliud agens nec per iocum odores et unguenta lenticulae infudero.
gr.: BVDAEVS Erasmus ep 583 (1517) vereor ne in ἀπειροκαλείας et ineptiae vitium imprudens delapsus sim. VERMIGLI in eth p.374 Nomen hoc ἀπειροκαλία deducitur ab ἄπειρον, quod indefinitum, et καλὸν, quòd sumptus ultra fines ac terminos honesti effundatur.
Lexicographica: TLL 0, LSJ ἀπειροκαλία

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, apirocalia, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.03.09 27.06.12

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.