confoedusti, -orum, m. pl. – Verbündete: MELANCHTHON ep 343 (1525) Hic de exercitu confoedustorum mira, deque alienatione urbium a principibus ferebantur. SAM Vadian ep 561 (1529) Memingensium consul propter abrogatam missam e senatu confoedustarum pulsus est. == ep (1532) extorserunt a Caesare mandatum, quo omnibus confoedustis mandat, ut foedus illud in plures annos prorogent. BVCER op II p.561 Hinc illico habentur comitia a Confoedustis (versio A 1528, B 1530, Confoederatis versio C 1536). BALDE poem II p.266 Boiugenas, Celtas, Sueonas meliosibus Fatis | Consponsos, confoedustos mitescere taxim.
– lex.: PEROTTI ccopiae 14,3 Et confoedusti apud ueteres, foedere coniuncti.