puluerisatio (-izatio), -onis, f. – 1) Pulverisierung, das zu Staub Werden: SPINA fortal sig.o3r puluerizatio corporis in morte. BEGVINVS tyr p.454-45 A Gebero (Summa perfectionis, ca. 1310) definitur: α quod sit rei per ignem pulverisatio, β per privationem humiditatis, γ partes consolidantis. ... Siquidem non omnis | pulverisatio per ignem sit, nisi Chymica; multae enim fiunt Solis radiis. – 2) das mit Staub Bedecken: STAPLETON op IV p.325 (1591) In oratione est purificatio interiorum affectuum, et unitio ad Deum: in praedicatione pulverizatio spiritualium pedum, id est, contaminatio affectuum, distractio circa multa, et relaxatio disciplinae.