coimitator, -oris, m. – der zusammen mit anderen imitiert (als Übersetzung von Phil. 3,17): LEFEVRE in ep Paul fol.cxlr Dicit paulus "coimitatores mei", Sed quid hoc "coimitatores mecum mei" nisi imitatores. Paulus. συμμιμηταὶ μου (συμμιμου μηταὶ ed.) γίνεστθε (!) ἄδελφοι. Vulgata aeditio, Sicut habetis formam nostram . ERASMVS in nov test (1516/40) imitatores mei. συμμιμηταί μου, id est, Coimitatores mei, hoc est, imitemini me unà cum caeteris qui me imitantur. ... Proinde nos vertimus: "Estote pariter imitatores mei". MVSCVLVS in Phil p.89 Graecè est, συμμιμηταί μου γίνεσθε. id est, Coimitatores mei estote. Potest hoc dupliciter intelligi. ESTIVS in ep Paul I p.266 quasi dicere velit apostolus: sumus operatores à Deo missi, iidemque alter alteri cooperatores, plantator rigatori et contra: quomodo dicit Philip. 3 secundum Graecam lectionem: Coimitatores mei estote, id est, conformate vos aliis mei imitatoribus.