inaniloquium, -i, n. – leeres Gerede: ERASMVS in nov test p.687 et vaniloquia. ... κενοφωνίας, id est, Inanes voces ... Caeterum κενοφωνίας verti poterat inaniloquia. Imò sic hoc sane loco vertit interpres. Germanam lectionem adhuc retinent duo Constantienses, et alii minus depravati. LVTHER ep 3637 p.462 (1541) Denn solche wort nennet S. Paul κενοφωνίας, Inaniloquia. PEPIN serm destr fol.clvir Item. ii. ad Timo. ii. ad eundem discipulum scribit dicens: "Prophana et inaniloquia devita". Que enim prophana et inaniloquia, nisi dicta poetarum: que communiter de falsis amoribus et ceteris turpitudinibus loquuntur? que etiam omnia inaniloquia sunt: id est sine fructu.