separamentum, -i, n.
Trennung, Zwischenraum: ZWINGLI op III fol.4v (1527) fiat firmamentvm. Latinus interpres ex voce Graecanica στερέωμα firmamentum interpretatus est, mentem Septuaginta non usque adeo - ut videtur - adsequutus. Nam illi Etymon vocis Graecanicae non a στερέω, quod firmo, sed a στερέομαι, quod privo significat, deduxisse videntur. Latine separamentum aut tabulatum. MVSCVLVS in gen p.14 statuit Deus, ut in medio aquarum fieret expansum, quod esset inter illas firmum quoddam interstitium ac separamentum.
Lexicographica: GEORGES 0;
CRVSCA (1612)
|