poeteuinitas (-tau-), -atis, f.
sprachliche Eigenart des nichtitalienischen lateinischen Dichters: MORHOF Patav p.143 Aegrè itaque fere Pictonis cijusdam Poetae carmen, qui, ut ait, quamvis natus in Provincia Galliae, suo judicio, Aventino et Quirinali digna scribat, Poetevinitatis accusari. Quam Poetevinitatem, vel Poetavinitatem sive Pictonismum Gallis nonnullis objectum salsè edem festivissimus Autor ridet ...
Lexicographica: TLL 0
|