aberramentum, -i, n.
Abirrung: BVDAEVS op I p.475A At lapsus non eorum, quorum lapsus sunt, aberramenta quoque sunt? Certe, inquit: quid aberramenta? non eorum quorum aberramenta etiam infortunia? (gr. διαπτώματα). CRVSENIVS mon III 83 Unus fuit e praecipuis Augustinensibus, qui Lutheri aberramenta fortiter oppugnarunt.
Lexicographica: TLL 0
|