conuasator
conuasator, -oris, m. – Dieb: IAN PAN poem p.480 (tit In Cincilum furacem) Plurima quando rapis, te convasare facetus | Dicis, et hoc risu sordida furta premis. | Convasatorem nos te invasabimus ergo. MORVS ep 15 p.51 (1515) queritur non tam quid restitui debeat, quam quid seruari possit, non quam procul a peccato sit abscedendum, sed quam prope ad peccatum sine peccato possit accedi. Iam qui consilium conuasatori dat ... . VIVES aed 7 convasatores dignitatis ollarum.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, conuasator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.02.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.