conuasator, -oris, m.
Dieb: IAN PAN poem p.480 (tit In Cincilum furacem) Plurima quando rapis, te convasare facetus | Dicis, et hoc risu sordida furta premis. | Convasatorem nos te invasabimus ergo. MORVS ep 15 p.51 (1515) queritur non tam quid restitui debeat, quam quid seruari possit, non quam procul a peccato sit abscedendum, sed quam prope ad peccatum sine peccato possit accedi. Iam qui consilium conuasatori dat ... . VIVES aed 7 convasatores dignitatis ollarum.
Lexicographica: TLL 0
|