g(u)ardi(a)natus, -us, m.
Stellung des guardianus (im Kloster o. in der Stadtverwaltung): WALTHER-P itin p.128 duo fratres nostri sancti ordinis sancti Francisci de observantia, sub gardianatus officio fratris Anthonii de provincia romana, ... apostatarunt a fide. STATVTA Ameliae 1560 100 recipere officum potestarie seu Guardianatus dicte Civitatis. POSSEVINO appar I p.514 Guardianatu tamen in Quamhnavai suscepto, Mexicanum idioma cum optimè calleret, illius Dictionarium aliis ad idem idioma capessendum viam sternens, confecit. ADAM vitae IV p.271 simulque Paulus Scriptoris absolutus a Gardinatu Tubingensi, translatus est ad Basiliensem conventum (vgl. ADAM vitae IV p.265 Tubingam eum studiorum causa misit, Guardiano et lectori, viro doctissimo probissimoque Paulo Scriptoris commendavit). BESOLD thes p.367 gvardian. Guardiani et ceteri Conventuales Praelati, ut Rectores, Priores, etc. sunt vere Praelati habentes dignitatem Ecclesiasticam. Vicarii autem, tunc tantum sunt Praelati, cum praesident Conventibus, qui propter paucitatem fratrum, nomine Guardianatus minime appellantur.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|