conuolutim, adv. – verdreht, gewunden: GIOVIO op IX p.316 Ungaram enim choream ... tanta cum venere et dignitate doctius explicavit, ut ... ipsa una prae admiratione spectaretur; nihil enim iucundissimis illis motibus ... venustius fuit, vel quum plumeum flabellum ad ciendas auras dissimulanter agitaret, vel ... modo gradatim ad armonicam requiem suspensa, modo subsultim circumacta in obliquos meatus, modo convolutim curvatis spaciis incitata, veluti labentibus in lubrico vestigiis deferretur.